Interview met GBB Krant en podcast
Ruimte voor verlies en rouw
Tekst Merel Jonkheid en Josie Borger
Marieke Bootsma houdt zich bezig met rouw- en verliesbegeleiding bij kinderen en jongeren in het bevingsgebied. Ze heeft een eigen praktijk in Bedum dat ze in de toekomst hoopt uit te breiden tot expertisecentrum. Volgens haar echt nodig, zeker in het bevingsgebied. Marieke is ooit begonnen als verpleegkundige op de verloskunde. Daar kwam het af en toe voor dat ouders helaas afscheid van hun pasgeboren kindje moesten nemen. Ze wilde iets betekenen voor die groep en kwam uit bij rouwverwerking. Later deed ze de Pabo en kreeg een baan in het onderwijs. Ze stond 12 jaar voor de klas. Ook daar was sprake van rouw en verlies, bij een sterfgeval, de dood van een huisdier, maar ook bij kinderen van gescheiden ouders en bij ingrijpende verhuizingen. Marieke is zelf ervaringsdeskundige in het gasdossier en weet hoe het voelt om hier te wonen. Ook heeft ze zich in de politiek beziggehouden met dit dossier. Daar merkte ze dat politici vaak maatregelen aankondigden die dan vervolgens niet waargemaakt werden, met alle gevolgen van dien.
Marieke: “In het gaswinningsgebied is sprake van een stapeling van problemen. Iedereen, ongeacht je achtergrond, krijgt vroeg of laat te maken met tegenslag. Dingen of mensen verliezen waar je van houdt, leidt tot rouw. Daarbovenop worden in het bevingsgebied ouders opgeslokt door ingewikkelde procedures en bureaucratische rompslomp. Hun kinderen hebben behoefte aan erkenning en aandacht voor hun verlies. Dat lukt soms niet en daarom zou het goed zijn hier structureel aandacht op scholen voor te hebben. Helaas is hier te weinig ruimte en tijd voor. Het onderwerp komt, logischerwijs, soms ook te dichtbij voor leerkrachten die ook met de problematiek te maken hebben.”
Het onderwerp bespreekbaar maken is volgens Marieke de eerste stap die we met z’n allen moeten nemen. “Als een kind een ouder verliest, of als ouders gaan scheiden, worden dingen vaak niet benoemd. Dit gebeurt uit liefde om kinderen te beschermen tegen rottige rouwgevoelens. Maar om kinderen echt te helpen, is het goed ze overal bij te betrekken. Ze kunnen zelf heel goed aangeven wat ze wel en niet willen. Kinderen voelen feilloos aan dat er ‘iets’ is. Wanneer je dan dingen verzwijgt, kunnen ze erg onzeker worden.”
Het oorspronkelijke interview is natuurlijk te vinden op de site van Groninger Bodem beweging, editie 26, juli 2024: https://groninger-bodem-beweging.nl/download/gbb-krant/
De Hanzehogeschool heeft in opdracht van het IMG een rapport gemaakt over kinderen en jongeren in het aardbevingsgebied (Herstel en versterk de Groninger jeugd. Nu!) Een soortgelijk rapport was al eerder verschenen. Marieke noemt dat de conclusies grotendeels overeenkomen. “Het lijkt een herhaling van zetten, al is het tweede rapport praktischer geformuleerd. Het geeft ideeën voor de sociale agenda, maar daar is te weinig tempo. De voortgang is moeizaam. Er wordt te weinig gedaan. Als je dingen doet kun je zaken echt veranderen.”
Ook voor de professionals die met kinderen werken is een belangrijke rol weggelegd. Marieke: “Je moet al beginnen op de Pabo. Studenten zouden we kunnen worden begeleid in hun eigen verlies, en leren over rouw. Over dat het geen ziekte, maar een gezonde reactie op verlies is. Nu wordt in het derde jaar een workshop van 1,5 uur gegeven over het thema “rouw en verlies”. Een goed begin, maar die 1,5 uur is te summier. Het is zo’n belangrijk onderwerp! Dit bespreekbaar maken zorgt uiteindelijk voor veiligheid binnen de groep en in het onderwijs. En veiligheid is volgens de bekende Piramide van Maslow een basisbehoefte om je te kunnen ontwikkelen.”
Verandering begint volgens Marieke door gewoon te doen. “Sommige mensen hebben nu al hulp nodig en kunnen geen jaar wachten, bereik hen zo snel mogelijk. En organiseer iets in alle dorpen, bijvoorbeeld een muziekfestival of een andere culturele activiteit. Zo betrek je jongeren. Marieke wil samen met TRAXX, een groep die educatieve theaterstukken speelt op scholen met maatschappelijke thema’s, een toneelstuk maken over dit onderwerp, om op scholen te spelen. “Ik zoek jongeren die me willen helpen. Ik wil graag hun verhalen verzamelen. Ze mogen zich aanmelden met een mailtje naar info@mariekesmood.nl.”
Benieuwd naar meer? Luister dan de bijbehorende podcast via:
https://groninger-bodem-beweging.nl/nieuws/gbb-podcast/ GBB Podcast afl. 9 – Marieke Bootsma
Marieke Bootsma is rouwdeskundige. Ze vindt dat er te weinig aandacht is voor gevoelens van rouw en verlies bij jongeren, zeker in het bevingsgebied. In deze podcast vertelt ze wat we kunnen doen om meer ruimte voor rouw te creëren, en waarom iedereen hier baat bij heeft.
Luister via Apple Podcast of Spotify
Bekijk ook mijn andere blogs:
Open brief aan Visual Rights Group en ANP
Ik schrijf u naar aanleiding van een bericht waarin Visual Rights Group mij aansprak voor een vermeende auteursrechtenschending op een foto die bij mijn opiniestuk in het Dagblad van het Noorden was geplaatst. In mijn werk begeleid ik kinderen en jongeren in rouw. Het opiniestuk schreef ik om aandacht te vragen voor het preventieve belang van aandacht voor moeilijke gevoelens bij kinderen.
MARIEKESMOOD 1 JAAR!!
MARIEKESMOOD 1 JAAR
Het is vandaag een jaar geleden dat ik begon met Mariekesmood.
En gaf ik vorm aan mijn missie: Het normaliseren van rouw.
Interview Marieke Bootsma over rouwbegeleiding kinderen en jongeren met Bert Koster
Marieke Bootsma, een 56-jarige professional met een rijke achtergrond in de verpleging, het onderwijs en de politiek, richtte MariekesMood Bedum op om rouwbegeleiding te bieden aan kinderen en jongeren. Na haar verhuizing van Groningen naar Bedum, begon Marieke haar carrière in de verpleging en het onderwijs, waar ze rouwbegeleiding introduceerde voor kinderen van gescheiden ouders. Haar politieke betrokkenheid bij de SP en haar werk in Den Haag gaven haar diepe inzichten in de regionale behoeften, wat uiteindelijk leidde tot de oprichting van haar praktijk gericht op rouwbegeleiding. Nu, via workshops en directe ondersteuning, streeft Marieke ernaar een ondersteunende omgeving te creëren voor kinderen die verlies ervaren, zowel op scholen als in haar praktijkruimte.
