Het eerste jubileum!
Het is vandaag een jaar geleden dat ik begon met Mariekesmood.
En gaf ik vorm aan mijn missie: Het normaliseren van rouw.
Wat heb ik veel gesprekken gevoerd! Kunstenaars, beleidsmakers en -medewerkers, leerkrachten, kinderen en jongeren, enz. Sommigen inspireerden, andere maakten me duidelijk welke kant ik op moest.
Zo heb ik afgelopen jaar een veilige en fijne plek gecreëerd. Daar ontving ik kinderen, jongeren en volwassenen die zich met hun rouwgevoelens soms geen raad weten.
Deze begeleiding zal ik blijven doen, het is nodig.
Ook begeleid ik momenteel een school waar een van hun leerlingen plots overleed.
Daarnaast ga ik binnenkort op basisscholen preventief aan de slag. Want wanneer je rouw wilt normaliseren is het handig bij de kinderen te beginnen.
(En hun leerkrachten)
Door hen te leren dat rouw geen ziekte, maar een gezonde reactie op een verlies, draagt dat bij aan veerkracht. En door te leren dat iedereen verschillend rouwt, kan dat bijdragen aan meer begrip en verdraagzaamheid.
Ik wil de mensen die ik heb ontmoet in welke hoedanigheid dan ook, danken voor hun bijdrage aan de ruimte die is ontstaan voor kinderen en jongeren met groot verdriet.
Bekijk ook mijn andere blogs:
Dagblad van het Noorden: AANDACHT VOOR ROUW EN VERLIES OP SCHOOL!
Vorige week in Dagblad van het Noorden:
AANDACHT VOOR ROUW EN VERLIES OP SCHOOL!
“Meer aandacht voor rouw en verlies zal leiden tot betere prestaties op korte termijn en tot een gezondere samenleving op lange termijn. Rouwen is namelijk geen ziekte, maar een gezonde reactie op verlies”
Zusje van een stilgeboren baby
Isa is zes jaar. Haar zus Tess is ruim zeven jaar geleden stilgeboren na een zwangerschap van 16 weken. Veel te klein om te kunnen leven. De ouders van Isa hebben een plekje voor Tess in huis.
Dinsdag 19 december: Lunchbijeenkomst PABO
Gisteren was ik op de PABO in Groningen. Daar verzorgde ik een lunchbijeenkomst voor studenten van de verkorte PABO.